Skrive av Oddbjørn Indregård
Spjelkavik er ei gamal storheit innan damefotballen, og også i dag har dei spelarar med gode individuelle ferdigheiter. Dette fekk Larsnes etter kvart erfare utover i kampen, når Spjelkavik fekk fart på ballen gjennom gode bevegelsar og sikkert pasningsspel.
Larsnes opna likevel kampen friskt og tok leiinga med både 1- og 2–0 med mål av Elise Myklebust og Vilde Indregård. Spjelkavik var likevel farleg nært mål ved fleire høve, men Larsnes stod godt i mot gjennom første omgang med ein god keeper i Lena Solbakken som siste skanse.
Slik kampen utvikla seg så måtte likevel Spjelkavik etter kvart få utteljing, og gjennom andre omgang sat pasningane og samhandlinga betre for gjestane, noko som resulterte i fint spel og fleire fine mål utover i 2. omgang.
Ved kampslutt stod det 2–7 på måltavla – eit resultat som samla sett også må seiast å «spegle» kampen rimeleg bra. Spjelkavik var det beste laget gjennom kampen. Sjølv om det vart kamptap var det likevel kjekt å kunne telje eit 30-tals tilskodarar som støtta heimelaget og som viste god fair-play til gjestande lag! Kampdommar var Inge Mortveit.
Bortekamp på Nørvebana
Larsnes avslutta sine april-kampar borte mot Guard/Aksla sist tysdag. Nørvebana ein sein tysdagskveld med haglbyer og passe kald vind frå nord er ikkje den optimale kvelden for fotball.
For Larsnes sine damer var vêr- og føreforhold likevel ikkje noko dei hefta seg ved, då dei tok initiativet i kampen frå start av.
Larsnes var det førande laget i store deler av kampen, og hadde nok av moglegheiter til å ta både kampleiinga og sluttsigeren. Som så ofte skjer i slike kampar var det likevel motstandaren som tok «første stikk» og 1–0.
Larsnes fortsette likevel å ha føringa i kampen, og det var ei fortent utlikning då Rebecca Vikene sette ballen sikkert i mål frå kort hald. Sjølv om sjansane var der gjennom heile 2. omgang vart sluttresultatet 1–1.
Sluttminutta bar preg av slitne bein for dei åtte som utgjorde kamptroppa denne kvelden. Ein solid gjennomført kamp der utteljinga i talet på mål kunne vore betre – men vi må likevel vere fornøgde med å ta velfortente bortepoeng. Nye kampar ventar i «mai – du skjønne milde».